Plaça de l'Església d'Arbeca
Per un carrer pujador,
que m'afeixuga la passa,
sóc arribat a una plaça
tota rica en antigor.
Si uns pòrtics en un cantó,
enfront molt gran balustrada
i al damunt, prenent volada,
la nau de salvació
que el meu ull, absort, contempla
la gran fàbrica d'un temple
amb coronament de blau.
N'he pujat l'escalinata:
la llum d'un estel de plata
m'ha vingut a dar la pau.